AK Parti'nin kurucu başkanı ve Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, Ağustos 2014'te yapılan Cumhurbaşkanlığı seçimini çok büyük bir farkla kazandı. Bunu takiben AK Parti'nin Birinci Olağanüstü Kongresi'nde Genel Başkanlığa Ahmet Davutoğlu seçildi. Süreçte aynı zamanda Başbakanlık görevini de sürdüren Davutoğlu'nun 20 ay aradan sonra Cumhurbaşkanı ile yaptığı istişare sonucunda partinin kongreye gitmesi zarureti hasıl oldu. Böylesi bir değişim gerek medyada, gerekse sosyal medya gündeminde çeşitli yorumlar hatta spekülasyonlar ile anılıyor olsa da 15 yıllık partinin kurumsal yapısı karşısında birçoğunun hükmü yok.
Bir fikir ve dava hareketi olmasından dolayı AK Parti'nin bağlayıcı unsuru kurumsal kimliğidir. Bu aynı zamanda AK Parti'nin soy kütüğündeki "disipline olmuş" yapısıyla da uzlaşan bir özelliği gözler önüne seriyor. Bu yapı, partinin kurumsallaşmasına işaret eden en önemli gösterge. Bu yönüyle AK Parti, muhalefet partilerinde görülen düzensiz örgütsel ve söylemsel yapılanmalara karşın, modern örgütlenmenin başlıca örneğini temsil ediyor. Disipline olmuş bu yapı, kimilerince otoriter yaklaşımlarla açıklanmaya çalışılsa da bu kesinlikle doğru bir yaklaşım değil. Batılı örneklerinde de görüleceği gibi demokrasiyi ortaya çıkaran ve zenginleştiren süreçler, zaten modern örgütlenmelere, yani disipline olmuş yapılara dayalı gelişme göstermiştir. Her örgütlenmiş yapıda ve her demokratik süreçte yaşandığı gibi AK Parti hem kendi içinde hem de içinde bulunduğu süreçte, örgütlenmesini geliştirerek disipline olmuş yapısını korumaya devam edecektir.
Yine AK Parti, Türkiye'nin daha yönetilir bir yapıya kavuşması için bir sistem değişikliğini öngörüyor. Bunun için de engelleri ortadan kaldıracak büyük bir çabanın içine girmiş bulunuyor.
Günümüzde demokrasi, salt demokrasi şeklinde değil, "yönetilebilir demokrasi" şeklinde ifade ediliyor. Türkiye'de yönetilebilir demokrasinin mevcut sistem ile götürülmesi noktasında ciddi sıkıntılarla karşı karşıya olduğumuz açık. Sistem tıkanıklığına ilişkin uzunca zamandır üzerinde çalışılan konuların başında başkanlık sistemine geçiş süreci geliyor.
Yapılan çalışmalar, halkın beklentileri ve kamuoyu araştırmaları sonuçları göstermektedir ki halkın kahir ekseriyeti sistem değişimini onaylıyor. Bu anlamda siyasi gündem aslında toplumsal gündemle örtüşüyor. Başkanlık sisteminin nasıl olacağı konusunda tartışmalar sürerken, partili yetkililerce dillendirilen sistem değişikliğinin toplumsal katmanlarca karşılık görmesi, medya gündemleriyle de örtüşmesi, değişim talebinin tek yönlü olmadığını ortaya koyuyor.
